Mesos – startujemy, oglądamy !

Mesos zainstalowany! Mamy więc pierwszą… i pewnie ostatnią szansę przejrzenia tego co ciekawe w konsoli Web. Dlaczego ostatnią ? Ponieważ z Mesosa będą korzystać programiści a szansa, że wskoczymy ich rolę jest bliska zeru. Jako inżynierowie/administratorzy nie będzieli musieli tam zaglądać. Oczywiście w dalszych częściach tego cyklu niepokornie spróbujemy nieco wcielić się w rolę twórcy aplikacji, ale nie mamy co liczyć na wiele.

mesos-header

Drugim powodem jest fakt, że na Mesos’a istnieje wiele wygodnych i bardzo popularnych nakładek, jak choćby Chronos, do których zaglądniemy w następnych odcinkach.

Tymczasem czas uruchomić naszą instancję Mesos’a. Warto w tym momencie zauważyć, że w poniższym przykładzie zostanie uruchomiona najprostsza instancja. W środowiskach produkcyjnych zwykle należy zadbać o wysoką dostępność, którą w naszym przypadku będzie wspierać Apache Zookeeper.

Już teraz zachęcam do lektury https://zookeeper.apache.org. Zainstalujemy również Apache Marathon – pierwszy framework dla Mesos’a pozwalający na uruchamianie i kontrolowanie procesów w modelu HA.

Tymczasem, jak łatwo się domyślić, w pierwszej kolejności należy wystartować Master Node i podać conajmniej adres IP tej instancji:

./bin/mesos-master.sh --ip=127.0.0.1 --work_dir=/var/lib/mesos

Następnie zostaje uruchomiony Slave Node:

./bin/mesos-slave.sh --master=127.0.0.1:5050

i w tym momencie możemy już uruchomić konsolę Mesos’a z przeglądarki na porcie 5050:

Grafika 1

Sama konsola nie jest bardzo skomplikowana. Jak widać w ekranie głównym wyświetla dość prostą listę zadań oraz trzy dodatkowe zakładki Frameworks, Slaves i Offers.

W pierwszej z nich odnajdziemy zainstalowane frameworki, np. wspomniany wcześniej Marathon:

Grafika 2

Ten zrzut nieco wyprzedza treść i nie zobaczymy go dopiero po instalacji Marathon’a, która jest niezwykle prosta, jednak jej omówieniem zajmiemy się w odcinku poświęconym nakładkom, framework’om i integracjom.

W zakładce Slaves zobaczymy listę podłączonych węzłów Slave wraz z ID, ich podstawowe zasoby (CPU, MEM, Disk). Jest też czas rejestracji i ponownej rejestracji. Zakładkę należy traktować bardziej w celach celach rozwiązywania problemów niż w jakichkolwiek innych.

W ostatniej zakładce Offers znajdziemy listę zasobów dostępnych dla zainstalowanych framework’ów.

Na tym się kończy to co łatwe dla inżynierów, od następnego odcinka w chodzimy w czeluści programowania, do przedsionka piekieł. Myślę jednak, że musimy podjąć to wyzwanie, poznać przynajmniej narzędzia i architektury środowisk developerskich i znaleźć swój Survival Guide po świecie aplikacji. W przeciwnym wypadku zawsze będziemy podłączać kabelki (nawet jeśli wirtualne).

May the Mesoforce be with you!