VMware NSX for vSphere – Instalacja NSX

W poprzednim odcinku zainstalowaliśmy NSX Manager-a. Zarejestrowany w vCenter NSX daje nam zupełnie nowe obiekty zgrupowane z Networking & Security. Zapraszamy do kolejnego odcinka który opowie Wam jak przygotować środowisko do utworzenia pierwszego VXLAN-u.

Uruchomienie sieci VXLAN wymaga wykonania kilku kroków, które zgrupowane są w 3 etapy.

• Przygotowanie warstwy zarządzającej, w skład, której wchodzi NSX Manager oraz NSX Controller
• Przygotowanie hostów ESXi oraz klastra VMware
• Przygotowanie logiczne sieci

Zaczynamy od instalacji kontrolerów, które odpowiedzialne są za dostarczanie konfiguracji na hosty biorące udział w sieci overlay.

Krok pierwszy – przygotowanie sieci zarządzającej. Sieć kontrolowana przez NSX-a oparta jest o dystrybułowane przełączniki, które dostępne są w elitarnej licencji VMware vSphere Enterprise Plus. Na samym początku na takim rozproszonym przełączniku musimy zapewnić dostęp do sieci zarządzającej, czyli komunikacja w drugiej warstwie ze wszystkimi hostami oraz NSX Managerem.

Dodatkowo dla tej sieci należy zaplanować adresację na potrzeby kontrolerów. Najlepiej 3 lub 5 adresów IP następujących po sobie. Na przykładzie poniżej ze względu na ograniczone zasoby rezerwacja obejmuje 3 adresy IP.

Podczas dodawania kontrolera określamy hasło dostępowe, jest to bardzo ważne hasło w momencie dostępu z konsoli do kontrolerów i oczywiście troubleshooting-u.

Proces tworzenia kontrolera dodaje wirtualną maszynę do naszego klastra VMware. Poprawne dodanie VM oraz jej konfiguracja powinna zaowocować wynikiem jak poniżej.

Po zalogowaniu się do kontrolera możemy sprawdzić status oraz jego rolę w naszym systemie.

Kontrolery działające umożliwiają przejście do kolejnego etapu, czyli przygotowania hostów. Dostępna opcja Install uruchamia konfigurację hostów w klastrze do obsługi sieci VXLAN:

Ponieważ proces konfiguracji dodaje vmKernel, który będzie transportować VXLAN-y należy zapewnić w sieci fizycznej osobny VLAN z uruchomioną funkcją Jumbo frame umożliwiający ruch pakietów o rozmiarze nie mniejszym niż 1600 bajtów.

Analogicznie jak w poprzednim przypadku podczas dodawania puli adresowej należy przygotować zakres IP. Adresy te będą brały udział w transporcie VXLAN-ów. W tym przypadku należy zaalokować, co najmniej tyle adresów ile planujemy serwerów, na których ma działać nasza sieć overlay. Na potrzeby testów zaalokowaliśmy, 3 ponieważ klaster docelowo może osiągnąć taką liczbę hostów produkcyjnych.

Uruchomienie procesu instalacji robi duża rekonfigurację całego środowiska, co można zaobserwować w zadaniach realizowanych przez vCenter.

W efekcie hosty, które zostały przygotowane do pracy powinny się przedstawiać jak na obrazku poniżej.

Ostatnim krokiem jest przygotowanie logiczne sieci. Ponieważ VXLAN transport został przygotowany na etapie poprzednim, czyli przygotowania hostów, to pozostaje sprawdzić status hostów oraz rozłożenie adresów IP należących do VTEP.

Następnie definiujemy identyfikator segmentu sieci. Na potrzeby tego opracowania uznaliśmy zakres 999 za wystarczający.

Na koniec tworzymy sieć tranzytową pomiędzy klastrami VMware, które biorą udział w sieci overlay.

Tak przygotowane vCenter jest gotowe na utworzenie pierwszego VXLAN-u i sprawdzenie komunikacji, ale to już w następnym odcinku.